Bolesław Leśmian (właściwie Bolesław Lesman; 1877-1937) – polski poeta, prozaik, dramaturg i tłumacz pochodzenia żydowskiego, czołowy przedstawiciel literatury Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego; notariusz. Siostrzeniec Antoniego Langego, kuzyn Jana Brzechwy. Odznaczał się wielką wyobraźnią i inwencją językową, a często występujące w jego utworach neologizmy nazywano „leśmianizmami”; inspirował go świat przyrody, kultura słowiańska i orientalna. Autor m.in. tomów poezji Sad rozstajny i Napój cienisty oraz zbiorów baśni prozą Klechdy sezamowe i Klechdy polskie.