Poezja Maryli Wolskiej miała charakter bardzo prywatny i niezwykle subtelny w wyrazie. Jej kunsztowność polega na budowaniu wrażenia i sugestywnych poetycko obrazów. Autorce towarzyszy smutek przemijania i świadomość niemożności spełnienia marzeń, ulotności chwil szczęścia oraz potrzeba ich utrwalenia. Bez erotyków Wolskiej nie byłoby zapewne Marii Pawlikowskiej – poetki miłości i konkretu.